Norsk Sportsvogn Klubb

Hei. Mitt navn er Arinbjørn og eg elskar udugelige bilar.
Dette var den første. 106 XSI. Motortransplantert (så mange boltar det var til overs!), bottestolert, herja og nervøs.



Lett som ei fjær, død 4 ganger, kasta den på den 5.



Naturleg valg. Som eg aldri blei heilt fortruleg med. Hadde overraskande mange feil. Blei stjelt, fekk den tilbake etter fem veker, blei bannlyst av biltilsynet, solgt til ein ven.



Alle gode ting er 3. Svinger bra, alltid noko feil. Visstnok ein del av pakka. Kulere bil enn Mazdan og er på nippet til å bli friskmeldt.

Min klagemur er herved støypt!

Stiff upper lip

Den første puggen var uggen, slitt og stakkarsleg, så eg fekk aldri prøvd den skikkelig på bane — Mazdaen var derfor det første blanke lerretet.
Første gang på Rudskogen (for meg i bil, i det heile tatt) var den heilt standard, på vanlige dekk. Det var morsomt og forutsigbart, dog treigt. Den var betre på vegen, der ein kunne køyre med flat pedal heile tida og kvar rundkøyring var ei leikegrind.

Etter eit par månader blei understellet bytta ut med eit hardcore oppsett, skamstivt og kontant. Dette gjorde at motoren betydde mindre, fordi ein kunne fly over fjellet på min semi-månadlige pendletur til Stryn. Det som forvant var fruktbarheiti, den var ikkje lengre leiken, men det gikk fort i sikksakk. Deretter var det semislicks og det var no omtrent umogleg å få den til å sleppe, og den blei mest slitsom fordi ein alltid køyrde med samanbitte tenner. Deretter svartelista av EU-kontrollør, masse skit med TUV og USA-import etterfylgt av sal.

Deretter kom GTI'en. Og dei som har prøvd ein original Rallye, GTI eller 205 veit at den er omtrent slik i standardutgåva.



Etter å ha fått igjen rundkøyringar og avkjørsler som leikeplass var det egentleg tilfeldig at den fekk gateslicks som bruksdekk. Dekka som fulgte med var tullete å ha på, samstundes som eg fann eit sett med felg og Toyos tilsvarande ein månads kaffibudsjett.

Gleda var derfor stor når eg var på Rudskogen for første gang i fransk for å oppdage at dekka ikkje gjer for mykje vondt i svingane. Når det var tørt kunne eg svinge majestetisk inn i dei krappaste svingar og når regnet kom var den akkurat like leiken som med standarddekk. Kjempefint balansert — dei gjorde noko veldig riktig i Sochaux på midten av 90-talet. Med ei overflod av deler tilgjenge er det lett å draume om å sette sammen ein semi-GrpN-sak, men når eg no har fått prøvd den er det ingen tvil om at understellet forblir originalt. For det er jo det som er mest gøy, til slutt.

Bra innlegg! Har alltid hatt lyst på en leken Pug, helt siden broder'n hadde en 205 GTi 1.9 i '88.

Har ei slik loppe selv også. Den har vært i familien de siste 5-6 årene, og av en eller annen grunn så har den fått 106 Rallye-motor, manifold, eibach, gule koni, ebc bremser osv. 106 er og blir god underholdning på svingete vei og bane, der man balanserer bilen på bremsene inn i svingene. Rart hvordan en FWD kan oppleves såpass svingvillig som disse bilene. Dessuten bare går og går og går...og går de. Minimalt med feil, og har man bruk for noen deler så er det så billig at det er gøy. Eneste store faren er bakstillinga, som ikke liker saltlake.

No om dagen er til og med bakstillinga ganske overkommelig, etter at den er i bruk på ei rekke el-bilar. I Danmark kan man få ny bakstilling montert for 6500,-. Det er jo ingen upris, då det er det "dyraste" som kan gå galt på bilen. Vurderte faktisk å kjøpe din, som pendlerbil..

Bilen har oppført seg som ein dust sidan april med ujamn tomgang og kutt. Litt ujamn, bra og dårleg, før det berre blei verre. På slutten var det kjempeille, då den kunne finne på å slukke ved vanlig kjøring i 5. gir. Ganske skummelt når man er på uoversiktlige vestlandsvegar.

Men så! ordna det seg. Ny map-sensor frå Blaker og vips har ting vore ryddig. No er det berre ein liten oljelekkasje eg ikkje ser kvar kjem frå, men det er ikkje kjempealvorlig (ha, der jinxa eg den!)

Var på Gardermoen i går og herja litt SS4. Var kjekt det, men held ein knapp på gode gamle SS2 framleis. Bestetid var 1:39.

Status på oppgraderinger:
- Bremsene er magiske (Ferodo DS2500)
- Toyo R888 på Technomagnesio-felger er det største kuppet i mi bilhistorie
- Satchshift lar vente på seg, det samme gjer Megasquirten

På søndag er det Rudskogen.

Ørnbjørn wrote:No er det berre ein liten oljelekkasje eg ikkje ser kvar kjem frå

Vanligvis toppdekselpakningen.

Ikkje usannsynleg — internett er enig. Ellers har den fått ny olje, 5-50 Mobil1 og er klar for action på søndag.

Og for ein dag eg hadde på Rudskogen!

Har tidlegare vore skeptisk til oljetempmålaren, som i god Peugeot-tradisjon ser ut til å ha 3 trinn: kaldt, normalt, død (bensinmåleren har 5, sjarmerende korleis den viser +- 10 liter fra sving til sving).

Allerede på 2. runden kraup oljetempen over normalt, men la seg stabil eit stykke nedanfor død. Blei over 35 rundar, ispedd juging og hoderisting over de miatane som måtte gi seg — det er jo liksom den skjøre franskmannen sin jobb. Eg slapp unna med ei lett kvitring frå venstre drivaksel, som er ein svakhet på desse — vertfall når ein køyrer tyggegummi. Høgdepunkta var å holde eit slags følgje med kompressormiataen til Trym og å holde eit slags følgje med ein Exige fra slakteren og opp til den bak-fram 160-graderen. Med eit knippe over 100 hest kan eg holde flat pedal fra slakteren og kun slippe gassen på toppen, trur eg har 4 bremsepunkt på heile Rudskogen. Har ein del å hente på bremsing, både i angsten og på rettstrekket bremses det for tidlig / for mykje. Med muligens minst motor gjorde eg mitt beste for å sleppe forbi, håpar eg ikkje var i vegen for nokon!

Torsdag var årets siste ban(k)edag. Fant innbremsingspunktet på langstrekka, det er før 50-meteren og litt meir enn eit touch
Nå står litt fortjent omsorg på agendaen. Den skal få nokre nye foringar, nye klosser og om eg virkelig drar til eit nytt stabstag foran. Køyrer på originale dempere, vurderer å hoppe opp på Bilsteinstigen for å få meir av det samme. Snow will show.

Då er sesongen over og Puggefar er på behandlingsheimen. Der tar den det rolig, et bløtekake og sippar urtete.
Første behandling er ny giroverføring. Den originale er like presis som ein full fransk fekter. Denne, derimot.







I praksis:



Neste på framdriftsplanen er nye stoler.

Det skjer ting i 106-leiren om dagen. Eller, ikkje i min leir, men i den genrelle, gode, varme, engelske entusiast-leiren. Det kan virke som fokus dreier fra 205 til 106 for hardcore-bakkerølp.

Kva med push-rod demping til den ellers så begrensa og stive torsjonsopplegget?





Eller heilt nytt oppsett for coilovers foran med Peugeot 307 hub'er (b-b-billige deler brukt på ein smart måte)?





Eg siklar.

Løp og kjøp!!

Prisen på push-rod'en er ikkje så ille, kring 6000,- pluss 5000,- for custom Gaz-dempere (pluss 5000,- for dempere foran). Det store kitet koster ca. 20.000,-

Men det blir nok Bilstein Tarmac først, så får vi heller sjå om bilen overlever til 2015
Har fått bra pris på bur hjå Linnerud, så det står høgt på prioriteringslista, ellers får vi sjå kva eksperten finn under montering av Satchshift og nye bremser.

Girskiftet er i, ny dør, seter, foringer. Bremser trengs, ellers er det tålig greit fram mot ny sesong.
Nokon som har tips til billig lakkerer?